Uprawa pszenicy zwyczajnej

Pszenica zwyczajna (Triticum aestivum) jest obecnie uprawiana na wszystkich kontynentach, z wyjątkiem Antarktydy. Najwięcej pszenicy produkuje się w Chinach, Indiach i USA.
Pszenica jest zbożem o dużych wymaganiach siedliskowych. Spośród roślin zbożowych pszenica ma największe wymagania odnośnie przedplonu. W wyniku uprawy pszenicy po pszenicy (monokultura) plony już w pierwszym roku mogą być niższe o 30-50%, dlatego na danym polu pszenica nie powinna być uprawiana częściej niż co 3-4 lata.

Spośród czynników klimatycznych znaczący wpływ na wielkość i jakość plonu pszenicy mają: temperatura powietrza, opady i nasłonecznienie, zwłaszcza w okresie od kłoszenia do dojrzałości woskowej ziarna. Do zabiegów agrotechnicznych stosowanych podczas uprawy pszenicy zalicza się nawożenie oraz stosowanie środków ochrony roślin. Poziom zabiegów agrotechnicznych różnicuje się w zależności od systemu produkcji roślinnej (i oczekiwanego plonu), najbardziej intensywny jest w monokulturze, następnie w systemie konwencjonalnym i integrowanym. W systemie ekologicznym zabronione jest nawożenie mineralne i stosowanie ochrony chemicznej.

 

„Warsztaty dla piekarzy: żyto, zboża pradawne i bezglutenowe. Światowe trendy dla pieczywa najwyższej jakości.“
Projekt finansowany ze środków Funduszu Promocji Ziarna Zbóż i Przetworów Zbożowych.

W ramach wątku Czy wiesz, że… Prezentujemy fragmenty i skróty z materiałów warsztatowych, które otrzyma każdy uczestnik projektu. Powyższe opracowanie jest autorstwa pani dr hab. Grażyny Cacak-Pietrzak z Zakładu Technologii Owoców, Warzyw i Zbóż SGGW w Warszawie.